Nie od dziś wiadomo, że miód jest bardzo wartościowym elementem, który choć raz na jakiś czas powinien zagościć w diecie każdego człowieka. Ma wiele właściwości antybakteryjnych, wzmacnia organizm oraz ożywia mózg, a do tego świetnie działa jako kosmetyk. Choć łączy je nazwa, miód spadziowy to nieco inny miód niż lipowy czy wielokwiatowy. Jeżeli jeszcze nie wiesz, dlaczego warto go jeść, przeczytaj nasz artykuł i sprawdź, co takiego ma w sobie miód królewski.
Jak powstaje miód spadziowy?
Już od dzieciństwa rodzice opowiadają dzieciom historie o pracowitych pszczołach, które zbierają nektar kwiatowy, aby następnie przenieść go do ulu i tam zamienić na miód. W rzeczywistości miód spadziowy to trochę inna historia – nie powstaje bowiem z nektaru kwiatowego. Przedstawiając to w dużym uproszczeniu, mszyce oraz czerwce żerują na liściach drzew, pobierając z nich sok roślinny.
Następnie zostaje on przetworzony i zwyczajnie wydalony z organizmu małych owadów, a krople słodkiego płynu (który przed chwilą został wydalony) pozostają na liściach. W tym momencie jest chwila dla pszczół – mają one za zadanie zebrać wydalony, słodki płyn. Potem standardowo transportują go do ula, gdzie przechodzi on różne procesy, a finalnie przekształca się w miód spadziowy. Właśnie przez sposób, w jaki powstaje, można poczuć w nim wyraźną nutę żywicy lub igliwia.
Miód spadziowy – właściwości
Nie bez powodu miód spadziowy często nazywany jest miodem królewskim – zawiera ok. 9 razy więcej biopierwiastków niż miody nektarowe. Wśród nich możemy wyróżnić:
- Wapń
- Sód
- Fosfor
- Potas
- Magnez
- Magnan
- Srebro
- Cynę
- Wanad
Ma 2 razy więcej białek i aminokwasów niż miody nektarowe, nielicznie występują w nim także witaminy – A, B2, B6, C i K. Zawiera także gwajakol – organiczny związek chemiczny – dzięki któremu ma miano naturalnego antybiotyku; działa wtedy wykrztuśnie i przeciwzapalnie. Pomaga on w walce z chorobami, np. przeziębieniem czy zapaleniem płuc. Wzmacnia odporność oraz ogranicza wchłanianie trujących składników przez organizm, dlatego poleca się go osobom np. często pijącym kawę bądź stosującym inne używki. Polecany jest też po kuracjach antybiotykowych. Regularne spożywanie go jest także zalecane przez dentystów z powodu przeciwdziałaniu powstawania kamienia nazębnego.
Rodzaje miodu spadziowego
Podstawowo możemy wyróżnić 2 rodzaje miodów spadziowych: pochodzący z drzew liściastych oraz pochodzący z drzew iglastych. Na podstawie takiej klasyfikacji mogą nieco różnić się wyglądem oraz działaniem. Miód spadziowy z drzew iglastych jest nieco łagodniejszy w smaku – miód z drzew liściastych rozpoznasz po mocnym aromacie żywicy. Jego kolor jest raczej ciemny, nawet z lekkim zielonkawym lub szarym odcieniem (czasem może być nawet czarny). Przeważnie powstaje on ze świerków, jodły, modrzewia lub sosny. Jest też mało słodki, czasami można w nim wyczuć nawet kwaśny posmak. Najlepiej sprawdzi się w przypadku chorób związanych z drogami oddechowymi, chorobami reumatologicznymi, pomoże także w przypadku nerwicy. Polecany jest również osobom z chorobami serca lub nerek.
Miód spadziowy powstały z drzew liściastych ma natomiast kolor typowy dla miodu – złocisty. Może ciemnieć pod wpływem tlenu czy światła. Najczęściej powstaje z lipy, klonu i dębu. Jego zapach jest delikatny i łagodny, jednak smak jest specyficzny – jak wspomniałam wyżej, ma wyraźny posmak żywicy. W porównaniu do miodu królewskiego z drzew iglastych, można suplementować nim dietę osoby ze schorzeniami układu moczowego, wątroby, dróg żółciowych. Przyspiesza proces gojenia się ran, polepsza krążenie i obniża ciśnienie krwi.
Najnowsze komentarze